WEETJES TIJD!
Weet hij al hoe de make-up een heel tijd geleden was?
Oudheid
Make-up wordt voor het eerst vermeld in de geschriften in de tijd van het oude
Egypte alwaar men nog gebruik maakte van
henna,
gele- en
rode oker,
kopersulfaat,
grafiet,
malachiet en andere puur natuurlijke producten vermengd met
olie en/of
water om de substantie aan te kunnen brengen op het gelaat (en soms ook andere lichaamsdelen). Bekend is dat Griekse vrouwen kersensap op hun lippen smeerden, met de werking van een lippenstift. Ook in
China wist men een vorm van make-up te gebruiken, de
concubines van de keizer gebruikten
krijt,
kalk en
cyanide om hun gezicht onnatuurlijk wit te kleuren.
Middeleeuwen
In de
Middeleeuwen tijdens het ontstaan van de
alchemie is men gaan experimenteren met
chemische middelen of
elementen die werden gewonnen uit de natuur door middel van de alchemie. Vaak kende men (terecht of onterecht) allerlei geneeskrachtige functies toe aan vaak vrij simpele producten. Een bekend voorbeeld zijn de "gezichtscrèmes" die toentertijd niets meer waren dan ingedikte oliën.
Achttiende en negentiende eeuw
In de 18e eeuw in de zogenaamde
pruikentijd, gebruikten vrouwen en mannen van
adel make-up, vooral witte poeder en rouge. Een bleek gezicht was namelijk een teken dat iemand niet vaak buiten kwam, dus geen zware arbeid hoefde te verrichten en daarom wel van goede komaf moest zijn.
Rond dezelfde tijd in Japan droegen
geisha's lippenstift van vermalen
saffloer-bloemblaadjes. Ook werden hiermee de
wenkbrauwen en de ooghoeken gedaan. Staafjes van
bintsuke-wax, een zachtere versie van de haarwax die
sumoworstelaars gebruiken, werden door de geisha's gebruikt als basismake-up. Witte pasta en poeder kleurden het gezicht, rouge omcirkelde de ogen en definieerde de neus meer.
In de
negentiende eeuw verklaarde
Koningin Victoria dat make-up onbeleefd is. Men zag het als een vulgair iets, dat alleen werd gebruikt door prostituees en acteurs.
Vanaf de tweede helft van de negentiende eeuw maakte make-up echter een ware revolutie door. Door het gebruik van natuurlijke producten als plantenextracten en (chemische) kleurstoffen kon men producten maken die toepasbaar zijn op bijna elk lichaamsdeel.
Twintigste eeuw
In de
Tweede Wereldoorlog werd make-up in het Westen algemeen geaccepteerd, behalve in
nazi-Duitsland, waar het als "on-Duits" werd gezien. Make-up was er weliswaar niet verboden, maar er werd wel flink propaganda tegen gemaakt:
"Die deutsche Frau schminkt sich nicht".